lundi 30 mars 2009

ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ



ΤΑΣΟΣ ΔΕΝΕΓΡΗΣ

ΖΕΝ

Ας αφεθούμε λοιπόν
Σε συναισθήματα πιό ακαθόριστα
Σε περιδιάβαση στον ουρανό.

Σύννεφα στάσιμα με αυτοτέλεια
Δεν προμηνύουνε κάτι κακό
Μάλλον υπόσχονται και βεβαιώνουν
Μέρα που άρχισε με καυσαέρια
Πιέσεις συμφέροντα συμβιβασμούς
Ίσως τελειώσει
Με μιά προσήλωση στο πουθενά
Με το κεφάλι
Μαύρου θηρίου
Που για τη χάρη σου
Μεταμορφώθηκε
Σε κατοικίδιο
Και σου γελά.



ΤΑΣΟΣ ΔΕΝΕΓΡΗΣ (1934-2009)
Απο τη συλλογή Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, εκδ. Καστανιώτης, 1989


lundi 23 mars 2009

ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΦΑΓΟΙ



ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΟΦΑΓΩΝ

Κάτω από έναν ουρανό χαράς
Ζουν οι ονειροφάγοι

Γύρω τους στις πρεπούμενες αποστάσεις
Μέσα σε μεγάλους κύβους σιωπής
Αρχειοθετούνται φυτικές φυσιογνωμίες
Κι έρωτες αδρανείς

Με το άναμμα των φώτων
Μετατοπίζεται το κέντρο βάρους
Κι αρχίζουν πάλι αδιακρίτως να προσποιούνται


ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ (1921-2006)
Απο τη συλλογή ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ, εκδ. Νεφέλη, 1987


lundi 16 mars 2009

ΟΣΟΙ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΦΤΟΥΝ


JAVIER SOLOGUREN

MEMENTO

Los que caímos más de siete veces
y aun en cada paso,
y, sin embargo, no somos los caídos;
sentimos un extraño dolor por los caídos;
nosotros, tú y yo, los que caemos,
con profunda unción de hijo a padre
encendemos de vida a los caídos:
la vida enajenada en las batallas,
en la turbia agonía de los tiempos;
esa vida que anida en el recuerdo
de los que son, de los que fueron, los caídos.


JAVIER SOLOGUREN (1921-2004)
Απο τη VIDA CONTINUA, Obra Poetica (1939-1989)

lundi 9 mars 2009

ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΜΟΝΟ


ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ

Μέσα στο τρομερό λουλουδένιο περίβλημα
τούτου του κόσμου όπου τα πράγματα
έχουν ένα μέγεθος και μιά υπόσταση
και ενωμένα με μυστική σχέση
ο ποιητής
είναι μιά ιδέα μόνο υπομονετική, φυλακισμένη
σ' ένα καλύβι-χόρτο
αφιερωμένη στη μελέτη της διαλεχτικής.



ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ
Απο τη συλλογή Ο ΓΥΜΝΟΣ ΟΜΙΛΗΤΗΣ, εκδ. Κέδρος, 1977

lundi 2 mars 2009

ΜΙΣΟΣ


ΕΛΛΗ ΣΚΟΠΕΤΕΑ

Η ΓΕΦΥΡΑ

Ένας τυχών πεζοπόρος
Μα κι ο μονοσάνδαλος
Μα κι η κλασική ακαμάτρα
Θα συμφωνήσουν ότι:

Τον μεγάλο καημό
Μιάς γκρεμισμένης γέφυρας
Δεν τον γλυκαίνει η φήμη
Πως ορρώδησαν τάχα τα στοιχειά

Γι' αυτό διαβαίνοντας μιά γέφυρα
Θυμούνται πάντα ότι το μίσος της
Για τον ρυθμό, τα ''στοιχηθείτε''
Και κάθε είδους τάξη
Κρατάει αδιάπτωτο από τότε
Που τον ίσκιο της καταπόντισε



ΕΛΛΗ ΣΚΟΠΕΤΕΑ
Απο τη συλλογή ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ, εκδ. Παλίμψηστος, 1982